Nauka zna obecnie wiele czynników odpowiedzialnych za to, że kobieta nie karmi piersią swojego potomka. Często nie może tego robić z najróżniejszych powodów. Powody zaś mogą być trywialne!
Karmienie piersią bywa też bardzo bolesne dla matki, pojawiają się ślady, rany i blizny, a ból może być nie do zniesienia. Czasami dziecko nie chce przyjmować w ten sposób pokarmu. Jednak jeśli karmienie piersią okazuje się to wykonalne, to warto zachęcać młode matki, żeby karmiły piersią swoje maleństwa.
W zaleceniach Światowej Organizacji Zdrowia dziecku rekomendowane jest karmienie matczynym pokarmem przez pierwsze sześć miesięcy jego życia. WHO zaleca, żeby w początkowym okresie życia dziecka karmić je wyłącznie mlekiem matki. Jest przez dziecko szybko i łatwo trawiony, tani i szybko dostępny, na dodatek zawsze świeży, ciepły i czysty. Pokarm matki zawiera wszystkie składniki potrzebne do rozwoju dziecka.
Karmienie piersią matki okazuje się jedynym sposobem żywienia noworodków i niemowląt, który zapewnia dziecku właściwy rozwój oraz optymalny stan zdrowia maleństwa. Karmienie piersią przynosi liczne korzyści. Dlatego powinno być kontynuowane aż do drugiego roku życia maleństwa lub dłużej, ale już po pół roku uzupełniane stopniowo o produkty żywieniowe. Bo mleko matki zaspokaja wszystkie potrzeby żywieniowe bobasa w jego pierwszych miesiącach życia.
W mleku matki znajduje się białko, które jest lekkostrawne oraz łatwo przyswajalne. W pokarmie kobiety jest kilka razy więcej wolnych aminokwasów niż w krowim mleku. Ponadto, mleko matki nie zawiera silnego alergenu, charakteryzującego krowie mleko, czyli beta-laktoglobuliny.
Cholesterol wchodzący w skład pokarmu z kobiecej piersi jest ważnym budulcem osłonek mielinowych komórek nerwowych. Cholesterol wpływa pozytywnie na dojrzewanie ośrodkowego układu nerwowego młodego człowieka.
W mleku matki znajdziemy sporą ilość enzymów wspomagających funkcjonowanie enzymów dziecka. Znajdziemy w nim też tłuszcze wielonienasycone, niezbędne dziecku do wzrastania oraz tworzenia zapasów energii. Tłuszcze wielonienasycone stanowią budulec komórek nerwowych i komórek siatkówki oka.
Karmienie dziecka mlekiem matki jest naturalne, bezpieczne, zdrowe, wygodne oraz ekologiczne. Zapewnia optymalny rozwój potomstwu oraz wzmacnia ciepłą, pozytywną relację między mamą i dzieckiem. W przeciwieństwie do karmienia mlekiem sztucznym nie wymaga dodatkowych wydatków.
niedziela, 9 października 2016
czwartek, 6 października 2016
Jak uzyskać równą podłogę w domu?
Podłogi lub posadzki są ważnymi elementami obiektu budowlanego. Podstawowym zadaniem tych przestrzeni jest wykończenie poziomych przegród budynku oraz nadanie im potrzebnych właściwości technicznych oraz użytkowych. Podłoga jest konstrukcją chroniącą też przed rozprzestrzenianiem się hałasu, a niekiedy zabezpiecza przed ucieczką ciepła z budynku.
Planując zastosowanie na podłodze materiału wykończeniowego pamiętajmy o wymogach związanych z jego użyciem. Posadzki podłogowe na zaprawie cienkowarstwowej wymagają równego oraz wytrzymałego podłoża. Przed rozpoczęciem prac, bardzo często już po pobieżnych oględzinach można zauważyć, że podkład podłogowy rzadko bywa idealnie równa. Podłogę przed ułożeniem parkietu, czy paneli trzeba wyrównać.
Kładąc płytki, czy panele na nierównym podłożu podłogowym, już na drugi dzień od wykonania prac możemy poznać przykre tego stanu rzeczy efekty. Jedne płytki będą się zapadać, a inne dla odmiany wybrzuszać. Z kolei deski i panele nie stworzą jednolitej i trwałej podłogi, ale będą miały tendencję do rozszczepiania się i wystawania ponad poziom podłogi, co może skończyć się przykrymi konsekwencjami w wyniku potknięcia się mieszkańca domu lub gościa niespodziewającego się takich podłogowych atrakcji.
Niezbędny wtedy okazuje się jastrych, czyli szlichta. Jastrych jest posadzką bezspoinową lub podkładem pod podłogę z płyt prefabrykowanych. Podstawowym zadaniem warstwy jastrychu jest właśnie wyrównanie powierzchni podłogi.
Stosowane popularnie produkty chemii budowlanej do tworzenia warstw wyrównujących na mokro czasami charakteryzują się łatwą zdolnością do samopoziomowania. To jest właśnie wylewka samopoziomująca, czy też masa samopoziomująca.
Chcąc spełnić najbardziej surowe wymagania związane z jakością stworzonej podłogi do prac wykonawczych znajdzie zastosowanie wylewka samopoziomująca, zwana także masą samorozlewną, wyrównującą.
Wylewki samopoziomujące w systemach Weber służą do łatwego i skutecznego wyrównywania posadzek w w dowolnych obiektach budowlanych, narażonych na najróżniejsze czynniki. Są odporne na wilgoć, mróz i wytrzymałe na deformację.
Dzięki produktom podłogowym Saint-Gobain Weber Polska powstaje gładka i twarda powierzchnia, o dowolnych zakresach grubości oraz o doskonałych właściwościach roboczych i świetną przyczepnością do podłoża. Taki podkład podłogowy jest równym, mocnym i trwałym rozwiązaniem, które doskonale pełni swoje funkcje.
Cechą systemów Weber jest ich przemyślane skomponowanie na etapie produkcyjnym w celu maksymalnego uproszczenia prowadzonych z ich użyciem prac wykonawczych. Bardzo łatwe jest zastosowanie produktów chemii budowlanej Weber małym nakładem pracy. Produkty są w pełni ekologiczne, bezpieczne zarówno podczas ich aplikacji, jak i w trakcie codziennego użytkowania.
Użycie na nierównej powierzchni podłogowej samopoziomującego podkładu w systemie Weber pozwala uzyskać profesjonalne wykończenie podłogi. Współczesna podłoga może być dzięki temu precyzyjnym i w pełni funkcjonalnym dziełem sztuki budowlanej.
Planując zastosowanie na podłodze materiału wykończeniowego pamiętajmy o wymogach związanych z jego użyciem. Posadzki podłogowe na zaprawie cienkowarstwowej wymagają równego oraz wytrzymałego podłoża. Przed rozpoczęciem prac, bardzo często już po pobieżnych oględzinach można zauważyć, że podkład podłogowy rzadko bywa idealnie równa. Podłogę przed ułożeniem parkietu, czy paneli trzeba wyrównać.
Kładąc płytki, czy panele na nierównym podłożu podłogowym, już na drugi dzień od wykonania prac możemy poznać przykre tego stanu rzeczy efekty. Jedne płytki będą się zapadać, a inne dla odmiany wybrzuszać. Z kolei deski i panele nie stworzą jednolitej i trwałej podłogi, ale będą miały tendencję do rozszczepiania się i wystawania ponad poziom podłogi, co może skończyć się przykrymi konsekwencjami w wyniku potknięcia się mieszkańca domu lub gościa niespodziewającego się takich podłogowych atrakcji.
Niezbędny wtedy okazuje się jastrych, czyli szlichta. Jastrych jest posadzką bezspoinową lub podkładem pod podłogę z płyt prefabrykowanych. Podstawowym zadaniem warstwy jastrychu jest właśnie wyrównanie powierzchni podłogi.
Stosowane popularnie produkty chemii budowlanej do tworzenia warstw wyrównujących na mokro czasami charakteryzują się łatwą zdolnością do samopoziomowania. To jest właśnie wylewka samopoziomująca, czy też masa samopoziomująca.
Chcąc spełnić najbardziej surowe wymagania związane z jakością stworzonej podłogi do prac wykonawczych znajdzie zastosowanie wylewka samopoziomująca, zwana także masą samorozlewną, wyrównującą.
Wylewki samopoziomujące w systemach Weber służą do łatwego i skutecznego wyrównywania posadzek w w dowolnych obiektach budowlanych, narażonych na najróżniejsze czynniki. Są odporne na wilgoć, mróz i wytrzymałe na deformację.
Dzięki produktom podłogowym Saint-Gobain Weber Polska powstaje gładka i twarda powierzchnia, o dowolnych zakresach grubości oraz o doskonałych właściwościach roboczych i świetną przyczepnością do podłoża. Taki podkład podłogowy jest równym, mocnym i trwałym rozwiązaniem, które doskonale pełni swoje funkcje.
Cechą systemów Weber jest ich przemyślane skomponowanie na etapie produkcyjnym w celu maksymalnego uproszczenia prowadzonych z ich użyciem prac wykonawczych. Bardzo łatwe jest zastosowanie produktów chemii budowlanej Weber małym nakładem pracy. Produkty są w pełni ekologiczne, bezpieczne zarówno podczas ich aplikacji, jak i w trakcie codziennego użytkowania.
Użycie na nierównej powierzchni podłogowej samopoziomującego podkładu w systemie Weber pozwala uzyskać profesjonalne wykończenie podłogi. Współczesna podłoga może być dzięki temu precyzyjnym i w pełni funkcjonalnym dziełem sztuki budowlanej.
wtorek, 4 października 2016
Czym jest odruch Moro?
Podczas obserwacji noworodka neonatolog ocenia jego zdrowie, dokładnie bada oraz analizuje rekcje dziecka na bodźce pochodzące z otoczenia. Z punktu widzenia rozwoju malucha bardzo ważne jest to, jakie odruchy on sprawdza.
Jednym z odruchów noworodka jest odruch Moro. Noworodek w trakcie tego odruchu nagle sztywnieje, dynamicznie wierzga rączkami, a potem prostuje zaciśnięte piąstki, stara się podnieść nóżki i na końcu zwija się w sobie.
Odruch Moro jest stosunkowo często spotykanym, naturalnym zachowaniem dziecka obawiającego się otaczającego go, nieznanego zagrożenia. Odruch Moro występuje w ciągu pierwszych czterech miesięcy życia dziecka. Ten odruch możemy zaobserwować już w dziewiątym tygodniu życia płodowego. Odruch Moro pojawia się najwcześniej spośród wszystkich poznanych u ludzi odruchów pierwotnych.
Odruch Moro zwany bywa też odruchem obejmowania oraz odruchem zaskoczenia. Wywołać go może nagły, głośny hałas, czy rozbłysk światła. Bywa częstą reakcją dziecka podczas gwałtownej – w odczuciu noworodka - zmiany położenia jego ciała.
Odruch Moro wziął swoją nazwę dla uczczenia nazwiska jego badacza, profesora Ernsta Moro (1874-1951), austriackiego lekarza pediatry. Oprócz opisu odruchu Moro, profesor Ernst Moro udowodnił poprzez badania sterylność jelita cienkiego oraz jako pierwszy specjalista medyczny opisał zespół jelita drażliwego.
Profesor Ernst Moro ma ogromne zasługi w promocji naturalnego karmienia piersią dzieci po porodzie. Jego badania udowodniły, że dzieci karmione mlekiem matki mają lepszą odporność niż dzieci karmione mieszankami. Ernst Moro też opracował skład mieszanki mlecznej, znanej jako mleko Moro.
Jednym z odruchów noworodka jest odruch Moro. Noworodek w trakcie tego odruchu nagle sztywnieje, dynamicznie wierzga rączkami, a potem prostuje zaciśnięte piąstki, stara się podnieść nóżki i na końcu zwija się w sobie.
Odruch Moro jest stosunkowo często spotykanym, naturalnym zachowaniem dziecka obawiającego się otaczającego go, nieznanego zagrożenia. Odruch Moro występuje w ciągu pierwszych czterech miesięcy życia dziecka. Ten odruch możemy zaobserwować już w dziewiątym tygodniu życia płodowego. Odruch Moro pojawia się najwcześniej spośród wszystkich poznanych u ludzi odruchów pierwotnych.
Odruch Moro zwany bywa też odruchem obejmowania oraz odruchem zaskoczenia. Wywołać go może nagły, głośny hałas, czy rozbłysk światła. Bywa częstą reakcją dziecka podczas gwałtownej – w odczuciu noworodka - zmiany położenia jego ciała.
Odruch Moro wziął swoją nazwę dla uczczenia nazwiska jego badacza, profesora Ernsta Moro (1874-1951), austriackiego lekarza pediatry. Oprócz opisu odruchu Moro, profesor Ernst Moro udowodnił poprzez badania sterylność jelita cienkiego oraz jako pierwszy specjalista medyczny opisał zespół jelita drażliwego.
Profesor Ernst Moro ma ogromne zasługi w promocji naturalnego karmienia piersią dzieci po porodzie. Jego badania udowodniły, że dzieci karmione mlekiem matki mają lepszą odporność niż dzieci karmione mieszankami. Ernst Moro też opracował skład mieszanki mlecznej, znanej jako mleko Moro.
Subskrybuj:
Posty (Atom)