Przestrzeń architektoniczna jest martwa, o ile nie ma w niej człowieka. Projektując przestrzeń powinniśmy uwzględniać jego obecność, uwzględniać funkcjonalność. Obecnie niezbędny jest pewien rodzaj świadomego, humanistycznego oraz interdyscyplinarnego podejścia do projektowania przestrzeni. Powinno zwracać się przy tym szczególną uwagę na nierozerwalność relacji między człowiekiem, a otaczającą go rzeczywistością oraz naturą, w której się narodził. Powinien też uwzględniać jego chaotyczne potrzeby, permanentne poszukiwania i agresję.
Czy jest na te potrzeby odpowiedzią dekonstruktywizm w architekturze? Dekonstruktywizm to rozpoczęta w późnych latach 80. XX wieku kontynuacja architektury postmodernistycznej. Dekonstrukcję charakteryzuje idea fragmentacji, zainteresowanie manipulacją pomysłami. szczególnie dotyczącymi powierzchni lub pokrycia konstrukcji. Charakteryzują go też krzywoliniowe kształty, które służą zaburzeniu i przemieszczeniu takich elementów architektury jak konstrukcja szkieletowa oraz bryła. Kontrolowany chaos w przestrzeni.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz